We missed them a lot during the quarantine months. On the other hand, many scientific studies have highlighted all the functions of hugs: they receive and transmit social support, benefit the body by lowering blood pressure, increase oxytocin levels, have positive effects on the immune system, and of course they communicate. emotions.
In fact, when we want to know what someone is feeling, we usually look them in the face. And yet, even touching each other, it is easy to understand what the other state of mind is. This was confirmed by an experiment conducted by psychologists at De Po University, in Greenstone, Indiana, USA.
It was attended by 248 people, divided into pairs, where one participant had to convey an emotion, and the other (blindfolded to not be affected by facial expression) took it. 8 emotions had to be communicated: anger, fear, disgust, gratitude, happiness, love, sadness and sympathy.
Anyone who transmitted that emotion was free to do as he pleased, touching every part of the recipient’s body. We have seen since they want to communicate love, both men and women embrace the other person (whether male or female).
Even sympathy is very often transmitted through a hug. But sometimes behaviors are different depending on the gender that gets the hug. Men who express sadness towards other men simply touch them without making any further moves. But if they have to communicate that they are sad with a woman, they tend to embrace him.
Scientists have concluded that embracing is for all the primary gesture to express love, and for men the primary gesture to communicate sadness or sympathy to women. Meanwhile, embracing is also a common gesture to convey gratitude and happiness to both genders.
“Përqafimi është forma më e fuqishme e komunikimit jo–verbal. Për më tepër, ai nxit në trup mekanizma biologjikë, të cilët kur mungojnë shkaktojnë një lloj abstinence”– thotë Sonia Kanterini, neurobiologe në Universitetin e La Sapienzas në Romë, bashkë me Françesko Brunon).
Dy studiuesit po mbledhin javët e fundit të dhëna për të kuptuar sesi duke na privuar shpesh nga ky gjest, pandemia na e ka shtuar ankthin dhe stresin. Rezultatet nuk janë përpunuarende, por përshtypja është se është ndjerë mungesa, pasi përqafimet veprojnë në trup.
Disa kërkime kanë treguar se ato stimulojnë prodhimin e një sasie të madhe të oksitocinës, një hormon që vepron gjithashtu në tru dhe në veçanti në amigdalë dhe hipokampus, struktura shumë aktive në menaxhimin e kujtesës dhe emocionet.
Sipas hulumtimeve, oksitocina redukton stresin social, e bën më empatik, forcon lidhjet dhe nxit lidhjen. Por siç u përmend me lart,përqafimi e redukton presionin e gjakut, dhe për këtë arsye zvogëlon rrezikun e sëmundjeve kardiovaskulare.
Këtë e vërteton një studim i kryer nga Karen Gruen nga Universiteti i Karolinës së Veriut, SHBA, me mbi 200 persona të moshës 19–80 vjeç, të cilët nuk kishin probleme me hipertensionin, që ishin të martuar apo që bashkëjetonin prej të paktën 6 muajsh.
Në laborator, gjysmës së çifteve iu kërkua të përqafonin njëri-tjetrin për rreth 10 minuta, dhe në të njëjtën kohë të tregonin një përvojë të përbashkët, ndërsa gjysma tjetër do të qëndronte thjesht ulur. Menjëherë pas kësaj prove, pjesëmarrësit duhej t’i nënshtroheshin vetë një testi të stresit (të regjistronin një fjalim me zë të lartë për 3 minuta).
U pa se presioni i gjakut ishte dukshëm më i ulët tek çiftet që ishin përqafuar. Ekipi matinivelet e oksitocinës dhe presionin e gjakut të 59 grave para dhe pas përqafimeve ngapartnerët. Ai vërtetoi edhe njëherë se përqafimi shkakton sekretimin e oksitocinës:pra mund të jetë ky hormon që ka një efekt qetësues dhe e ul presionin e gjakut.
Por përqafimet stimulojnë edhe sistemin imunitar dhe për këtë arsye na mbrojnë edhe nga viruset. Kjo u vërtetua nga një eksperiment kompleks i vitit 2014 nga Sheldon Kohen nga Universiteti Karnexhi Melon në Pitsburg, SHBA.
404 njerëz u vlerësuan për nivelin e tyre të mbështetjes sociale dhe për sa përqafime merrnin mesatarisht në ditë. Më pas, në kushte karantine, ata u ekspozuan ndaj virusit që shkakton tëftohurën e zakonshme. Pjesëmarrësit që u përqafuan më shumë, ishin edhe ata që u sëmurën më pak, apo që u shëruan më shpejt.
Së fundmi përqafimet janë shumë të rëndësishme për fëmijët. Sipas hulumtimit të psikologëve japonezë Mika Takeuçi dhe Hiroshi Mijaoka, fëmijët që marrin më shumë përqafime do të kenë marrëdhënie romantike më të kënaqshme në adoleshencë dhe moshë madhore.
Not only that: hugs and physical contact are essential for physiological development and cognitive skills. "Children left alone for a long time when they are young, such as those who grow up in orphanages in poor countries, often have delays in physical and psychological development," said Francesco Bruno, a psychobiologist and researcher at the University of Catanzaro.
* Article published on Bota.al
