Visit to Paris by writer Manuel Vilas during the pandemic
Manuel Vilas, romancieri Spanjoll përshkruan udhëtimin e tij në një Paris të zbrazët, bisedën me Laura Adler, feministja franceze të cilës i trembet dhe e admiron njëkohësisht. Kthimi në Madridin me borë dhe se si haters-at e tij nuk do ta ndihmonin nëse do bllokohej në borë vetëm sepse ai e quan atë “bukuri e heshtur”.
2021-01-14 21:27:00
Albana Murra
Manuel Vilas / I arrived in Paris a few hours after Madrid ¨ Barajas¨ airport closed. Paris was quarantined from eight o'clock in the evening until six in the morning, at least when I was there. From the hotel window I looked at the empty Saint-Germain boulevard, without pedestrians. I got a permit to see a play, so I went through Paris at ten o'clock at night. Shocked when I saw Pont Neuf and Notre Dame empty, Notre Dame looked different, I noticed two scars: one visible as a result of the first fire almost a year ago and the other the invisible plague of the pandemic. There are no tourists in Paris. We have all recently realized that that despised tourism was in fact a demonstration of faith in life. All that approach we created with effort has been fragmented.
Enter the wonderful ¨L´Ecume des Pages¨ bookstore, where you will encounter the most successful new books. There is Camille Kouchner's novel ¨La familia grande¨ which is the greatest success of this period in France. Adjacent found the book of Hervé Le Tellier ¨L'Anomalie¨ that won ¨ Goncourt . They talk to me enthusiastically about another French author, Sarah Chiche, her latest novel is entitled ¨ Saturno¨ .
Pasdite kisha një intervistë në radio me Laura Adler, etalon i gazetarisë së kulturës në Francë. E admiroj dhe i trembem kësaj gruaje. Më ka bërë intervistat më pasionale dhe më të fuqishme të jetës time. Gjatë bisedës, Laura flet për Albert Camus, ku shprehet se ai gjithmonë ka shkruar mbi ata që e kanë pësuar historinë jo ata që e kanë bërë.
U futa në mendime, sepse Albert Camus dhe bashkëkohësit e tij mund ta bënin këtë dallim. Sot, askush nuk e di se kush e bën historinë, nëse po e bën dikush. Ndoshta nuk ka mbetur më vullnet human aq sa për të bërë histori, ekziston vetëm një haluçinacion kolektiv, kështu që shkoj në një kreperi përballë për të ngrenë një krepë me çokollatë. Një mikeshë më thotë që në të njëjtin hotel ku isha unë, shkonte gjithmonë dhe Ernesto Sabato kur ishte në Paris. Zbarkoj në Barajas, bora më mirëpret. Bora ashtu si turizmi është shfaqje e besimit tek jeta. Shkruaj një tweet ¨bora është bukuri e heshtur¨nuk ngurrojnë të më përgjigjen ¨haters¨-it e mi. Njëri më thotë, që kur të ngel i bllokuar nga bora, nuk do më ndihmojë që të dal edhe pse ka një traktor. Një tjetër më uron që një vetëtimë të godasë kokën time prej budallai. E shkreta dëborë, duhet të kishte zgjedhur një vend tjetër.
* Manuel Vilas is a Spanish writer. His novel rdOrdesa¨ won the ¨Prix Femina Étranger¨ award, while with his novel ¨Alegria¨ he was a finalist for the lanPlaneta¨ award, one of the best known in Spain. Vilas also writes poetry, essays, stories and also contributes to the newspaper lEl Pais¨.
The article was brought in Albanian for Tirana Post by Albana Murra.
