Mathematicians suggest the "37% rule" for life's biggest decisions

How many options should you try before you commit? This is known as the optimal stopping problem.
It's time for Macy to go home. She has landed a promotion and is tired of hearing the man in the apartment above play his musical instrument. So she books a few appointments with her real estate agent and starts looking at houses. After looking at three places, he falls in love: It's a house with a big yard and a nice open kitchen. Moreover, the nearby school has a great reputation. She is ready to make an offer.
But that night, a question pops into her head: What if the next house is better? She can't shake the thought. What if the next house has a bigger yard, or maybe a double garage? What if it's cheaper?!
We've all found ourselves in this situation, whether we're considering job offers, buying a new car, or meeting new people. When it comes to love, how many people do you have to date before you fall in love? It's a problem that connects mathematics and psychology, and it has a name: the optimal stopping problem.
The 37% rule.
The mathematical question for Mace (or our potential love) is about maximizing probabilities. The question is how much time do you spend sampling options to give yourself the optimal chance of a successful final decision? How many frogs do you have to kiss to ensure your chances of becoming a prince?
Mathematicians have given us an answer: 37%. The basic idea is that, if you have to make a decision from 100 different options, you should try and eliminate (or stop at) the first 37. The 37% rule is not something mindless and automatic. It's a calibration period during which you identify what works and what doesn't. From the 37% rejected, we pick the best and keep that information in our heads moving forward. If any subsequent option exceeds that standard, then you should stick with that option to get the best end result.
Le të marrim një shembull. Imagjinoni që jeni veten beqar dhe dëshironi një lidhje. Ju vendosni që do të shkoni në 10 takime të ndryshme gjatë disa muajve. Rregulli 37% na thotë se duhet të kënaqeni në tre të parat – të qeshni dhe të pini një ose dy gota – por mos organizoni një takim të dytë me asnjë prej tyre. Mund të gjeni edhe më mirë. Ajo që na thotë rregulli 37% është se takimi tjetër më i mirë që keni është i duhuri. Janë ata me të cilët duhet të përpiqeni të lidheni.
Brian Christian në librin e tij, Algoritmet për të jetuar: Shkenca Kompjuterike e Vendimeve Njerëzore, përdor rregullin 37% për të ndihmuar Mejsin në shembullin tonë të hyrjes. Siç shkruan ai: “Nëse doni shanset më të mira për të marrë apartamentin më të mirë, shpenzoni 37% të kohës së gjuetisë për apartamentin tuaj (njëmbëdhjetë ditë, nëse i keni dhënë vetes një muaj për kërkimin) duke eksploruar opsionet pa u angazhuar me asnjërin. Lëreni bllokun e çeqeve në shtëpi; ju thjesht po kalibroni. Por pas kësaj pike, jini të përgatitur për t’u përkushtuar menjëherë në vendin e parë që shihni, i cili tejkalon gjithçka që keni parë tashmë. Ky nuk është thjesht një kompromis intuitiv i kënaqshëm. Është zgjidhja e vërtetuar optimale.
Shfrytëzoni ose eksploroni
Matematika na ofron përgjigjen më të mirë për “problemin e ndalimit optimal”. Por ka vetëm një problem të madh me të: njerëzit nuk janë makineri racionale për të thyer probabilitetin. Në fakt, zakonisht e kundërta është e vërtetë. Ne jemi kaotikë, në mënyrë indinjuese, kreative dhe të çrregullt. Pra, i takon psikologjisë të na tregojë se si sillemi në të vërtetë.
Në psikologji dhe ekonomi, ekziston ajo që njihet si një shkëmbim “eksploro/shfrytëzo”. Kjo është pyetja, nëse duhet të shkoni me një “fitore” të garantuar (shfrytëzimi) ose të rrezikoni të shkoni diku tjetër për një rezultat të panjohur (eksplorimi). Shkalla në të cilën dikush do të eksplorojë ose shfrytëzojë do të varet nga një mori faktorësh dhe lidhet me atë se sa kurioz ose riskues jemi.
Sipas studimi nga Addicott, botuar në Nature, ekstremet e të qenit shumë eksplorues ose shumë shfrytëzues na lënë në disavantazh. Personi që shfrytëzon shumë “mund të nxisë formimin e zakonit”, ndërsa personi që eksploron shumë rrezikon të bëhet “një usta i të gjitha zanateve, por mjeshtër i asnjërit”. Shfrytëzuesit me tepri ngecin në një rrëmujë, u mungon motivimi dhe mërziten. Eksploruesve me tepri u mungon ekspertiza dhe nuk përjetojnë kurrë asgjë në thellësi. Ajo që Adicott dhe ekipi i tij arritën në përfundimin se “sjelljet më të favorshme ndodhin rreth një pike ekuilibri midis të dyjave”.
Sigurisht, njerëz të ndryshëm janë më eksplorues ose shfrytëzues në periudha të ndryshme. Adoleshentët dhe sipërmarrësit priren të eksplorojnë më shumë. Të rriturit dhe menaxherët shfrytëzojnë më shumë. Provoni të testoni veten me këto tre pyetje, për të parë se ku jeni ju:
Nëse po vizitoni një qytet që e njihni mirë, do të shkoni në një restorant që e dini se është i këndshëm, apo do të provoni një të ri?
Nëse ju them se një makinë bixhozi ka një pagesë prej 50 dollarësh, do të qëndroni dhe do të luani apo do të eksploroni për të parë nëse të tjerat kanë një pagesë më të madhe?
Kur jeni duke luajtur një lojë, a keni tendencën t’i përmbaheni të njëjtave taktika apo t’i përzieni ato çdo herë?
Marrëdhëniet nuk janë kështu
Problemi është se botës së marrëdhënieve ndërpersonale është e vështirë t’i vendoset një numër. Probabilitetet dhe teoria e lojës bëjnë gjëra qesharake kur futni variablat e lëkundur dhe të paqartë në lojë në sjelljen njerëzore.
Merrni rregullin 37%, për shembull. Si parim i përgjithshëm, ka kuptim të përjetoni një sërë takimesh të ndryshme dhe të njiheni me një sërë llojesh personaliteti, përpara se të merrni vendim. Por kush mund të thotë se takimi nuk është dashuria e jetës suaj – personi me të cilin ngjisni menjëherë dhe që mund të mos ju bëjë më të lumtur? Kush do të thotë se nuk do të ktheheni në një takim apo lidhje të kaluar, duke kuptuar më vonë se ata ishin më të mirët gjatë gjithë kohës? Dhe të mos harrojmë se nuk jeni vetëm ju që e vendosni këtë – ju duhet të pranoheni në radhë të parë!
But the biggest problem with the 37% rule, or the idea of ??"exploration," when applied to dating is that one dating is never enough. Sometimes 10 or 100 dates are not enough to reveal someone's true character.
However, as a general rule, 37% is good. When it comes to buying things or making life decisions, it's a mathematically safe starting point. You have to be very wise in sampling before you decide. It's about research and calibrating expectations. It's all about learning what makes something good or bad, and just what you want in a thing.
Originally published on bota.al