Willful ignorance occurs when someone deliberately avoids information about the negative consequences of their actions. A new meta-analysis found that 40% of people choose to remain ignorant of how their decisions affect others. Evidence suggests that willful ignorance provides people with a built-in justification for acting selfishly.
Do you have an uncle who believes vaccines cause autism but refuses to read the body of studies showing they are safe? What about a friend who avoids animal farm information so he can eat free range meat without feeling guilty? Or that company executive who claims his business follows ethical principles but doesn't investigate the supply chain for exploitation of the environment or the poor?
Each is an example of what psychologists call willful ignorance—the deliberate act of avoiding information that reveals the negative consequences of your actions. Not to judge: We all have a place in our lives where we turn our heads the other way and pretend everything is okay. It may be personal, political, or professional in nature, but just beneath the conscious surface, we know that our actions do not conform to our professed values.
"Examples [of] willful ignorance abound in everyday life," says Linh Vu, PhD candidate at the University of Amsterdam. "We wanted to know how widespread and harmful willful ignorance is, and why people use it."
To find out, Vu and a team of researchers conducted the first meta-analysis on the current empirical evidence of willful ignorance, and the analysis was published in Psychological Bulletin, a journal of the American Psychological Association. They compared the results of 22 studies with a total of more than 6,000 participants. Here's what they found.
The classic experiment to study willed ignorance is known as the moral latitude task. It was designed by Jason Dana, an associate professor of marketing and management at Yale. Participants are randomly assigned the role of decision maker or host. The decision maker is given a choice: they can receive a payment of $5 or $6. If they receive the $5 payment, the host will also receive $5. If they receive the $6 payment, the host will receive $1.
Kur u jepet ky informacion nga një studiues, shumica e vendimmarrësve veprojnë në mënyrë altruiste. Ata sakrifikojnë pagesën pak më të madhe për veten e tyre për t’i dhënë pritësit më shumë para. Mesatarisht, vetëm rreth një e katërta e vendimmarrësve veprojnë me egoizëm. Por dhënia e informacionit të plotë është thjesht kontrolli. Eksperimenti në të vërtetë fillon kur studiuesit bëhen më pak të drejtpërdrejtë.
Në gjendjen eksperimentale, vendimmarrësit sërish mund të zgjedhin midis pagesave prej 5 ose 6 dollarësh, por këtë herë nuk u thuhet se çfarë do të marrë pritësi. Ka një shans 50-50 që pritësi të marrë 5 dollarë ose 1 dollar. Më e rëndësishmja, vendimmarrësit mund t’i pyesin studiuesit se çfarë pagese do të marrë pritësi, dhe ata mund ta bëjnë këtë pa kosto për veten e tyre. Me fjalë të tjera, ndërkohë që vendimmarrësit e fillojnë ekspertimentin të painformuar mbi pasojat e veprimeve të tyre, ata mund të mos mbeten të tillë nëse nuk duan.
Në studimin fillestar të Dana-s të vitit 2007, 44% e vendimmarrësve në gjendjen eksperimentale zgjodhën të qëndronin injorantë me dashje dhe morën opsionin egoist.
Disa studime në meta-analizë ishin variacione të këtij projekti origjinal. Për shembull, një version i lojës përfshinte negociatat ultimatum, ku pritësi mund të pranonte ose refuzonte ofertën e vendimmarrësit. Nëse ata e refuzonin atë, të dy pjesëmarrësit largoheshin duarbosh. Një version tjetër kishte anëtarët e grupit që votonin për pagesat për grupin dhe një pritës të panjohur.
Por në të gjitha studimet, studiuesit zbuluan se ndarja origjinale e Danës ishte mjaft e qëndrueshme. Mesatarisht, 40% e njerëzve zgjidhnin të mos mësonin për pasojat e veprimeve të tyre dhe një injorancë e tillë shoqërohej me më pak altruizëm në krahasim me ata që u informuan.
Studiuesit supozuan dy motive të mundshme për injorancën e qëllimshme. Së pari, ata menduan se injoranca e vullnetshme mund të ofrojë një justifikim për të mos vepruar me bujari. Nëse një person nuk i di pasojat e veprimeve të tij, atëherë ai sërish mund ta konsiderojë veten një individ moralisht të qëndrueshëm edhe nëse vendos të veprojë me egoizëm. Injoranca e vullnetshme shërben për të mbrojtur imazhin e tyre për veten.
Motivimi i dytë i mundshëm njihet si “pavëmendshmëria njohëse”. Kjo do të thotë, njerëzve nuk u pëlqen të mendojnë më shumë sesa duhet. Mund të rrjedhë nga dembelizmi, mungesa e vëmendjes, apo mosdashja për të marrë kohë për të mësuar më shumë. Sido që të jetë, ata favorizojnë vendimin e shpejtë dhe të kollajtë – edhe sikur të kishin vepruar në mënyrë altruiste, nëse do të ishin informuar paraprakisht.
Për ta testuar këtë, studiuesit krahasuan zgjedhjet e pjesëmarrësve që zgjodhën të informoheshin me ata që mësuan për pasojat si parazgjedhje. Studiuesit arsyetuan se nëse nxitësja ishte pavëmendshmëria njohëse, atëherë përqindja e altruizmit do të ishte afërsisht e njëjtë mes të dyve.
On the other hand, if those who chose to learn about the consequences acted more generously, this would suggest that those informed by default would have “self-selected” to remain ignorant if given the option. And this is what the researchers found. Across all studies, participants who chose to be informed of the consequences were 7% more likely to make the altruistic choice.
"The findings are fantastic, as they suggest that much of the altruistic behavior we observe is driven by a desire to behave as others expect us to," says Shaul Shalvi, co-author and professor of behavioral ethics at the University of Amsterdam.
He added: "Part of the reason people act altruistically is because of societal pressures as well as their desire to see themselves in a good light. Since being fair often costs money, it requires people to give up their time, money, and effort. Ignorance offers an easy way out.”
That said, the analysis could not eliminate cognitive inattention as a possible motivation. In fact, willful ignorance may be the cumulative effect of many motivations, including those not considered in the meta-analysis, such as reputation. The data simply suggest that maintaining a positive self-image is one such motivation.
A little less ignorant about willful ignorance
The meta-analysis has limitations that should be mentioned. For starters, participants overwhelmingly came from Europe and the US, meaning the results may not be replicated in other cultures. Studies also looked at willful ignorance in the lab versus actual decisions in the real world. Finally, they focused on discrete tasks, meaning they were performed only once. It is possible that continuous rounds of give and take between the decision maker and the hosts would produce different outcomes (as in many game theory games).
However, the authors conclude that "taken together, the overall evidence suggests that ignorance is indeed partly 'willed' and driven by justification-seeking and self-image-preserving motives". Thanks to them, we are all a little less ignorant of ignorance. / Big Think
*This article was published by Bota.al and reposted by Tiranapost.al
