Opinion

I tell you my breakfast by bus from Astiri to Tiranapost

I tell you my breakfast by bus from Astiri to Tiranapost

By Fabjola Shadow / I'm Fabjola. I cover in Tiranapost for 4 and a half years the section "Lifestyle" which has several categories which includes "My Tirana" as we call it, the gallery in which we give eco to the events of the capital.

This is the first time I am the protagonist in a news and I decided to write in the first person to narrate an experience which these days has honestly tired me!

I tell you my breakfast by bus from Astiri to Tiranapost

Why?

I live in the area of ​​Astiri - I hope that one day someone should remember to give a more dignified name to this neighborhood of Tirana, which has a not at all pleasant connotation (the name of a paint shop). I also have many other wishes and dreams for my neighborhood, which needs school, state kindergartens. I am the mom of a little boy of 3 years old and I have started to think that time is running out, it flies. All of these belong to the future, which surely thanks to the New Ring, promises more to our neighborhood.

Ajo çka do shkruaj sot, ose përshkruaj, është një realitet i cili nuk është shumë realitet i atyre që jetojnë në zonat e pasura apo në zonat e mira, ku ndoshta as makina nuk është luks, sepse mund t`i bëjnë shumë punë të ditës në këmbë falë komoditetit që iu ofron një adresë (e hajrit). Unë di që si unë dhe ata 400 udhëtarët që shtypen prej ditës së hënë në autobusin që vjen më rrallë për shkak të protestës së Shoqatës së Transportuesve, janë larg realitetit të atyre që jetojnë tek Myslym Shyri, tek Pazari i Ri, tek Rruga e Elbasanit apo Bllokut dhe Komunës së Parisit.

Sikundër besoj që lexuesit e Tiranapost janë të të gjitha realiteteve dhe nuk i përkasin një fashe të privilegjuarish, mendoj që ky rrëfim, është po aq i nevojshëm sa janë dhjetëra lajme promovuese dhe dashamirëse që janë për kryeqytetin tonë, Tiranën.

Nuk kam qenë asnjëherë dakord me sulme apo komente se “transporti publik në Tiranë është një ferr”. Prej 5 vjetësh ai është mjeti i vetëm i familjes time. Edhe pse bashëshorti tani e ka zgjidhur me një Scooter elektrik, por unë ende jam e trembur që ta përdor dhe autobusi është e vetmja zgjidhje që unë të çoj djalin në kopsht, të vij në punë edhe të kthehem në shtëpi. Gjithmonë kam menduar se kishte diçka të fryrë edhe sot e mendoj ashtu. Autobusët janë krejt normal. Ndoshta në dimër punon më mirë i ngrohti, sesa i ftohti në verë, por probleme nga transporti publik dhe ndot nga metrotë kanë edhe njerëzit në New York.

I tell you my breakfast by bus from Astiri to Tiranapost

Unë do isha shumë e lumtur sikur realiteti të ishte si para së hënës, autobusë të shpeshtë, ku merrnin udhëtarët e tyre krejtësisht normal, ndërsa sot, nga e hëna, më besoni autobusi është ferri i mëngjesit tim.

I tell you my breakfast by bus from Astiri to Tiranapost

I tell you my breakfast by bus from Astiri to Tiranapost

Unë dal nga shtëpia në orën 06:30 për të mbërritur në portal në orën 07:00, nga ku nis turnin tim. Normalisht ora 06:30 nuk është kulmi i lëvizjes, por sot u përpoqa t`i numëroj, por 200-ën e kam kaluar.

Autobusi fizarmonikë i tejmbushur, njerëzit të stresuar, disa vonë për në punë.

I tell you my breakfast by bus from Astiri to Tiranapost

I tell you my breakfast by bus from Astiri to Tiranapost

I tell you my breakfast by bus from Astiri to Tiranapost

Çfarë ka ndodhur?

Historia është e tillë. Shoqata e transporteve, si një mënyrë presioni ndaj qeverisë dhe bashkisë, ka përgjysmuar shërbimin e autobusëve, duke punuar me 50% të kapacitetit. E gjitha është një luftë nervash mes shoqatës që kërkon para nga pushteti lokal dhe ai qendror, konkretisht: rimbursim të biletës në 30 lek, rimbursim të abonesë në vlerën 600 lek, uljen e tvsh-së dhe heqjen e akcizës.

Deri tani përgjigjja që dihet nga bashkia është: Do ta shikojmë në bazë të kontratës që kemi.

Nga qeveria nuk ka pasur ende një përgjigje.

In some public appearances, Edi Rama has not even been asked about this reality by any journalist and I do not know if he is aware of this as a problem. Although I think that for the left, both in local and central government, people prioritize business interests much more. At the moment the only ones who suffer at the expense are the people whose lives depend on the bus.

Without wanting to sound pathetic this post is closing with the photo of my shoes at work today. A picture speaks more than a thousand words.

I tell you my breakfast by bus from Astiri to Tiranapost

* It is forbidden to republish this article without the permission of the editor. Contact us by email: [email protected]