Histori Personale

The story of Joel Salina, the doctor who can feel other people's pain

The story of Joel Salina, the doctor who can feel other people's pain

In 2007, when Joel Salinas was in medical school in Miami, a "blue code" was called to the hospital where he was in his first week of training.

Salinas arrived to find a man lying in the hallway doing chest compressions by a male nurse. Seeing the man squirming on the floor, Salinas felt sharp pressure on his chest. He felt as if his body was bending. When the man died, Salinas felt as if all his organs had stopped. If only he had died too.

The story of Joel Salina, the doctor who can feel other people's pain

The phrase "I feel your pain" is a saying we use casually all the time, with varying degrees of sincerity, but in the case of Joel Salina, it is terribly appropriate and torturous.

Salinas, 38, has a condition called mirror-induced synesthesia - which in its simplest terms means he feels the physical sensation of touching as he watches it happen to another person.

Salinas is actually a poly-synesthetist - meaning he has multiple forms of synesthesia. Synesthesia is a disturbance of the senses. In some people with this condition, movement is perceived as sound, music as color, taste as form. Grapheme color synesthesia is the most common type, where people see letters or numbers in specific colors.

The story of Joel Salina, the doctor who can feel other people's pain

Rreth katër për qind e popullsisë kanë një formë sinestezie, duke përfshirë Lady Gagan, Billy Joel, Beyoncé, Billie Eilish, Kanye West, Pharrell Williams – dhe jo vetëm muzikantë. Vladimir Nabokov dhe Marilyn Monroe gjithashtu e patën atë në mënyrë të famshme. Por vetëm 1.6 për qind kanë sinestezi me prekje pasqyre.

Dhe pikërisht në atë korridor të atij spitali të Majamit, pasojat e sprovës dërrmuese që sapo kishte goditur vërtet Salinasin, edhe pse në atë kohë ai nuk ishte diagnostikuar.

“Deri atëherë nuk kisha pasur një përvojë kaq ekstreme – gjithçka që ndodhi më parë ishte në nivelin ku e konsideroja si pjesë të qenies – por kjo ishte kaq intensive. Jo vetëm përvoja e të parit të dikujt të vdesë për herë të parë, por në një mënyrë kaq dramatike dhe fizike.

“E dija se kjo do të ishte një problem i mundshëm për mua nëse do të qëndroja në fushën mjekësore – do të shihja shumë më tepër nga kjo dhe më duhej të kuptoja se si ta zgjidhja atë.”

Salinas është djali i dy refugjatëve politikë nga Nikaragua, i cili u shpërngul në Amerikë në vitin 1981. Ai u rrit në Miami, me vëllain dhe motrën e tij. Ai ishte një fëmijë i çuditshëm. Rrinte shikonte televizor me obsesion, veçanërisht filma vizatimorë; ndihej tërësisht i zhytur prej tyre, sikur të merrte pjesë.

Ai i perceptonte njerëzit me ngjyra dhe numra, urrente të vishej dhe i pëlqente përqafimet, gjë që i bënte pa ndryshim shokët e klasës të iknin prej tij. “Jo sepse isha veçanërisht nevojtar apo i privuar nga dashuria në shtëpi…” shkruan ai. “Për mua, akti fizik i përqafimit ishte një përvojë tërësisht zhytëse”.

Si adoleshent ai ishte një i huaj. Më në fund gjeti një shok për t'u lidhur, një si ai që pëlqente anime dhe gjëra të tjera geeky, i cili do të hante drekë çdo ditë me dy djem të tjerë. Salinas iu bashkua grupit të tyre dhe zbuloi se duke i imituar ata dhe llojet për të cilat ata flisnin dhe qeshnin, ai kishte gjetur një mënyrë për të qenë.

Salinas vazhdoi jetën, shkëlqeu në shkollë dhe lexoi biologji në Universitetin Cornell. Ndërsa atje ai iu bashkua një udhëtimi në Brazil për të studiuar një fis indigjen dhe metodat e tyre të shërimit dhe vendosi të bëhej mjek. Ai shkoi në shkollën e mjekësisë në Miami, pas katër vitesh në Harvard, ku studioi neurologji.

Pikërisht në një udhëtim kërkimor në Indi, si student i vitit të parë të mjekësisë, ai mësoi për herë të parë termin sinestezi.

Ai nuk e kishte idenë se përvojat e tij ishin të ndryshme nga ato të njerëzve të tjerë derisa një natë, në Gujarat, një koleg student përmendi një grup njerëzish që kishin 'shqisa të përziera' - duke njohur ngjyrat në shkronja dhe tinguj.

Salinas mendoi se ishte e çuditshme që ai duhej të përmendte diçka kaq të zakonshme, kaq të dukshme, dhe më vonë pyeti: "A nuk është kështu për të gjithë?"

Studenti e shikoi shtrembër dhe tha: "Jo, aspak".

Duke u përballur me diagnozën

Ishte e dhëna e parë se diçka ishte ndryshe tek ai. Ai e hulumtoi gjendjen tërësisht dhe zbuloi të gjitha llojet e ndryshme të sinestezisë, dhe në vitin 2008 shkoi në një klinikë në San Diego ku takoi neurologun VS Ramachandran, i cili kishte një student të diplomuar që punonte për të, të quajtur David Brang.

Pas disa testeve, Brang tërhoqi gishtin në anën e djathtë të fytyrës dhe e pyeti Salinasin se çfarë ndjente. "Një majë gishti kalon përgjatë anës së majtë të fytyrës sime," tha Salinas.

Brang sugjeroi se ai mund të kishte sinestezi me prekje pasqyre, e cila u identifikua për herë të parë në 2005 dhe u përkufizua si truri që merr informacion vizual përmes syve dhe e kthen atë në përvojën prekëse të ndjerë në trup.

Ai ishte i shqetësuar se kjo mund të kërcënonte karrierën e tij – ai sapo kishte mbaruar në Harvard dhe tani ishte mjek. “Kam hezituar të identifikohem vërtet me atë etiketë pa diçka më konkrete.

Edhe pse i prirur të zbulonte nëse ai kishte vërtet MTS, kishte gjithashtu një ngurrim të vogël për ta ditur. “Një pjesë e imja nuk donte të ishte më ndryshe – mendova, përderisa nuk e di që jam ndryshe, nuk kam pse të merrem me pasojat e kësaj”.

Ai dëgjoi për një shkencëtar që mund të ndihmonte, dhe shkoi në Londër dhe bëri një sërë testesh të zhvilluara nga Michael Banissy, një profesor i psikologjisë në Goldsmiths dhe një ekspert në MTS. Ai tani drejton një laborator të neuroshkencës sociale kushtuar studimit të sinestezisë dhe Salinas është pjesë e studimit të tij të vazhdueshëm.

Përballja me dhimbjen e njerëzve të tjerë

Kur Salinas punonte në pavijonet psikiatrike, ai ishte në rrezik të vazhdueshëm që të mbingarkohej nga vuajtjet e pacientëve - skizofrenia, çrregullimet e personalitetit etj.

Assisted by Professor Banissy, Salinas has since developed strategies and techniques to treat his condition.

Tiranapost.al