Saviano on the Albania-Italy agreement: Illogical and amateurish
Opinion nga Roberto Saviano
2023-11-16 12:14:34
TiranaPost
Journalist Roberto Saviano considers an illogical, amateurish and hastily made agreement between Albania and Italy to build reception centers for Italian immigrants in Albania.
Saviano lists all the deadlocks and problems associated with this arrangement.
By Roberto Saviano/ At the moment there is only one announcement, that of bringing about 36 thousand immigrants to two detention centers in Albania. One built for managing border procedures, i.e. identification, origin, medical visits. Another to detain immigrants awaiting repatriation. But like everything else this government has done, it's just electioneering. Expensive, however, and paid for by taxpayers. For this availability, Albania will be given an amount, only in advance, of 16 million euros.
This agreement will not only lead to nothing, but will be an additional cost in economic and logistical terms for Italy. And all this will be done as usual in the skin of immigrants.
First of all, being an international agreement, it must pass through the Parliament. But the government declares that, based on the Treaty of Friendship between the Italian Republic and the Republic of Albania of 1995, it will not be necessary. False, an international agreement of this type always requires parliamentary oversight. It must be approved by a vote of the Chamber.
This arrangement is completely illogical, hastily and amateurishly made.
A jurisdictional problem
The main problem is jurisdiction. In fact this would happen: Italian jurisdiction would extend to a non-European territory through a simple handshake between Giorgia Meloni and Edi Rama. This means that in those centers the Albanian laws will no longer be applied, but the Italian ones. Even if the center is located in Albania. Staying within those limits, the limits of the detention centers, will be like being in all respects on Italian territory. But all this within the Albanian State.
An absurd burden.
Who will decide on the personal freedom of the migrant waiting to be repatriated? Who will decide on your application for international protection? An Italian judge, as we just said. But which one? Chosen on the basis of what? Determining who is the competent judge is the basic principle of law. But the Italian government does not respond to this basic principle.
Selection of vulnerabilities
Ashtu siç nuk thotë se kush do t’i përgjigjet kërkesave të emigrantëve për azil. Çdo azilkërkues që shpëtohet nga një anije ushtarake italiane – e cila për rrjedhojë përfaqëson territorin italian – ka të drejtë të aplikojë për mbrojtje ndërkombëtare në Bashkimin Evropian. Megjithatë, nëse ky person çohet në një vend jo të Bashkimit Evropian, si garantohet kjo e drejtë? A do të kenë njerëzit akses në të gjitha shërbimet që duhet të sigurohen, si avokatë, përkthyes, komisione territoriale, ndërmjetës etj.? Kush do të kujdeset për ruajtjen e standardeve evropiane për pritjen dhe të drejtat? Kush do t’i sigurojë këto të drejta?
Dhe sërish, si e vendosni se kush do të transferohet në Shqipëri? Qeveria ka specifikuar se të miturit, gratë dhe subjektet vulnerabël nuk do të transferohen në qendra . Por nga bordi i një anijeje, si mund të dallosh nëse një person është i prekshëm apo jo?
Do të shohim nëse dhe si është antikushtetuese kjo marrëveshje dhe do të na thonë përgjegjësit. Por me siguri mund të themi se është e padobishme politikisht dhe organizativisht. Bëhet fjalë për qendra shumë të shtrenjta, të cilat do të kërkojnë përpjekje të konsiderueshme logjistike. Në fund, megjithatë, jo vetëm që nuk do të përmirësojnë menaxhimin e flukseve në Itali, por do të përkeqësojnë problemet ekzistuese.
Numra që nuk mblidhen
Le të shohim numrat. Në protokoll qeveria shkruan se në qendrat shqiptare mund të strehohen maksimumi 3 mijë persona në të njëjtën kohë. Giorgia Meloni saktësoi se çdo muaj do të transferohen 3 mijë persona, gjithsej 36 mijë në vit. Pra 36 mijë riatdhesime çdo vit . Nga cili cilindër vjen ky numër?
Vetë ministri Matteo Piantedosi, duke folur në Kuvend rreth një muaj më parë, pranoi se shifrat reale janë shumë më të ulëta për momentin. Nga janari deri në tetor të këtij viti, Italia ka riatdhesuar 3,471 emigrantë. Një vit më parë, në të njëjtën periudhë, vetëm 2800. Më shumë se 3 mijë në muaj. Këto shifra janë thjesht të fryra për të sugjeruar se qeveria po menaxhon dhe zgjidh çështjen e migracionit, gjë që nuk po ndodh aspak.
Premtime të rreme për riatdhesimet
Emigrantët në pritje të riatdhesimit do të mund të qëndrojnë në qendra deri në maksimum 18 muaj. Kryeministri shqiptar Edi Rama saktësoi se me skadimin e këtij afati, Italia do të duhet t’i rikthejë në territorin e saj, nëse nuk ka arritur t’i riatdhesojë ndërkohë. Gjë që ka shumë pak gjasa, duke qenë se ata kurrë nuk kanë arritur të riatdhesojnë kaq shumë njerëz. Pra, për të qenë të qartë, kur të kalojnë 18 muajt, emigranti i ndaluar në Shqipëri duhet të kthehet në Itali. Dhe në fund ai do të jetë në rrugë në Itali, siç ndodh edhe sot. Me, përveç kësaj, kostot e transferimit të këtyre njerëzve nga një vend në tjetrin. Një strategji e turmës.
Natyrisht Giorgia Meloni i di të gjitha këto, por hesht për këto shifra dhe për këto fakte, sepse në të kundërt do të pranonte se ai me Shqipërinë është një operacion krejtësisht i kotë.
Italy claims to be one of the largest economies in the world and has a logistical and host capacity infinitely greater than a country like Albania. This operation makes no sense at any level, it's just propaganda. It's just another election ad.
Albanian organized crime
And finally, what will happen in Albania when this project starts? Who do you think will manage arrivals, procurement, canteens, and in some cases even escapes from these centers? Albanian mafia families.
The risk of Albanian organized crime participating in this operation is very high.
Without direct control, as is known, to whom will the Italian funding go?
We saw it with Turkey, with Tunisia, with Libya. Transferring control of your borders does not at all lead to greater security, does not at all lead to greater management capacity, it only brings the horror of injustice, torture, corruption.
We are physically moving our borders to another country: operationally all this will not translate into greater effectiveness in protecting these borders, but will mean selling them. Washing their hands of it, trying to get others to do the dirty work. On the one hand, immigrants will pay for all this. On the other hand, the citizens, who are deceived and robbed. Economic resources will be taken away to be invested in detention centers in Albania. Which, however, will not be useful.
